leuke 4e week

hoi allemaal!! hier een verslag over de alweer 4e week in suriname. de tijd vliegt, het is echt ongelooflijk. Zaterdag gaat kas naar huis. Maar hoe was afgelopen week? Het was erg afwisselend. Afgelopen woensdag begon niet zo leuk. Mijn hondje Baukje, die al langere tijd ziek was, ging enorm achteruit. Ik kreeg te horen dat ze donderdag ingeslapen zou worden. Tuurlijk had ik er rekening mee gehouden, maar toch schrok ik enorm. De hele woensdag en donderdag zat ik ermee in mijn maag. Gelukkig hield kas er rekening mee en heeft ie me heel erg geholpen. Woensdag zijn we ook gewoon wezen werken, een beetje afwezig was ik wel. Kinderen waren overigens druk en ik was daardoor ook erg geïrriteerd. Kwam natuurlijk ook door mij, is een wisselwerking. Donderdag hadden we een andere werkdag dan normaal. er was een grote boekenbeurs,een enorm evenement wat elk jaar is. Kas en ik hadden de opdracht om daar in de middag heen te gaan met de kids. In de ochtend zijn we gaan zwemmen bij het zwembad vlakbij. Ik wist precies van Baukje werd ingeslapen en wilde perse op dat moment afgeleid zijn, dus kas vond zwemmen een goed idee. Was erg gijn maar toch was ik erg verdrietig. De niet dierenvrienden zullen dit verhaal totaal niet begrijpen, dat snap ik. maar honden zijn echte vriendjes van je, deed alles met bauk. dat ze is ingeslapen is trouwens de beste oplossing, het ging echt niet meer. heb er nu ook wel vrede mee, het is een soort opluchting. Maargoed, genoeg over Bauk. We zijn tenslotte in Suriname. Die donderdag middag/avond hebben we ons vermaakt op de boekenbeurs en de kinderen vonden het leuk. Ze konden kleuren, lezen, naar poppenkast kijken en ze mochten zelfs een boek uitkiezen. We moesten heen en terug naar de boekenbeurs lopen en dat was echt een enge drukke weg, doodeng met die kids. Je moet enorm op je hoeden zijn, vooral die kleintjes zijn heel beweeglijk. Het werken kost daarom erg veel energie en ben tóch erg blij dat we 4 dagen werken. het is best zwaar. Maargoed, die boekenbeurs was geslaagd! De vrijdag zijn we met zijn allen weer gaan zwemmen. het is hier zo heet dat een frisse duik erg fijn is. de rest bleef nog lekker zwemmen maar kas en ik moesten weg omdat we eind van de middag op zeeschildpadden-tour gingen. Die zou dan tot diep in de nacht duren, want dan komen de zeeschildpadden pas op gang. Enfin, kas en ik stonden precies op tijd klaar bij de plek waar we zouden vertrekken. En helaas, de tour ging niet door.. te weinig aanmeldingen.. Toch hebben kas en ik er nog het beste van gemaakt. lekker wat gedronken op een terras, gewandeld en gewinkeld in de stad en toen zijn we weer op huis aan gegaan. Zaterdag uren in de dierentuin doorgebracht, gezwommen en s'avonds met zijn allen heerlijk uiteten geweest. was zeer geslaagd. De ouders van Meike zijn hier ook op bezoek en ook die hebben we leren kennen. Gisteren, zondag, zijn we zelfs met Meike en haar ouders op trip geweest naar Brownsberg. Deze trip ging wél door!!! Wat een avontuur was dat. Brownsberg is een grote berg in het tropisch regenwoud, 2.5 uur rijden vanaf Paramaribo. In een schattig busje gingen we op pad, samen met gids Malio. een gezellige, lieve, stevige en enthousiaste Surinaamse jongen. Onderweg gestopt bij een echte grote markt. die zijn hier in suriname elke zondag open. kraampjes met groente, fruit, vissen, hmm; echt iets voor mij, ha ha! toch heel leuk om te zien. Je bent echt tussen de lokale bevolking. als blond meisje word je erg aangekeken maar dat ben ik inmiddels gewend. Na de markt weer verder gereden en gestopt bij een klein restaurantje waar we wat te drinken kregen (ik had 2 koppen thee op, Kas luste zijn thee niet) en een vieze kroket. Die zijn in Nederland veeeel lekkerder! gelukkig kon ik hem kwijt bij Kas. het laatste stuk rijden was een hel. Ik moest, door die thee natuurlijk, super nodig plassen. en ik durf dan niks te zeggen.. dom.. zeker toen het allerlaatste stuk van de reis aanbrak; 15 km over een hobbelige zandweg. Het leek wel een safaritocht. Als je echt nodig moet plassen is dat niet fijn haha. ondertussen moest ik wel erg lachen, zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Ik heb 15 km nooit zo ver gevonden. maar gelukkig, we kwamen, min of meer, heelhuids aan. Daarna gauw geplast en toen begon het echte avontuur. Iedereen kreeg een stok in zijn hand om het evenwicht te bewaren. De wandeling ging naar 2 watervallen en we begonnen met de wandeling naar de verste waterval: de Ireneval. Een duidelijk voetpad was er niet, zoals we gewend zijn in Nederland. Het was echt een combinatie van klauteren over wortels van bomen, quasi traptreden, modderige paadjes en spectaculaire afdalingen. Naar beneden was het vooral een zaak van genoeg afremmen, zodat je niet uitgleed. Toen we beneden waren was het echt paradijselijk mooi; een waterval van puur, schoon water dat tussen de stapstenen heen wurmde, tropisch weer en een koele temperatuur midden in het regenwoud. We kregen een lekker koekje en ik stond binnen de kortste keren in bikini, klaar om te douchen onder de waterval. Kas was eerst moeilijk te overtuigen, vanwege het natte-onderbroek probleem (geen droge mee), maar na een overtuigende toespraak van Malio en mijzelf was hij toch om. Hij vond het geweldig, hij had geen spijt. Na een bijzondere zwempartij moesten we weer naar boven. Kas predikte dat omhoog klimmen makkelijker is dan omlaag, maar wel zwaarder. Ik hoopte dat het naar boven lopen wel mee zou vallen. Dat deed het helaas niet. De afdaling die we deden op de heenweg leek veel stijler toen we omhoog moesten lopen... Ik moest echt een paar keer stoppen om even op adem te komen, net als Meike's ouders een Meike zelf; Kas wandelde stug door. Na een dik uur lopen waren we weer terug bij het punt waarbij je naar de andere waterval kon. Ondertussen hadden we al een paar hele grote en enge spinnen gezien, enkele slangen en enorme kikkers. Het schijnt dat er in dat gebied ook luipaarden en leren etc leven, maar de kans dat je die ziet is natuurlijk heel klein. We zijn uiteindelijk ook nog naar de andere waterval gelopen. die was minder mooi, maar toch gaaf om die gezien te hebben. Daarna was het toch echt tijd om terug te gaan naar ons busje, was niet erg want ik was kapot. Na een Surinaamse late lunch (16:30!!) zijn we weer naar huis gereden en sliep Kas vrijwel de gehele rit (natuurlijk). Kas stond er op dat ie pasta carbonara ging maken die avond, voor mij hoefde dat niet, had geen honger! dat 'ie daar nog de energie voor had... Die energie had ie toch beter kunnen sparen, want zo'n succes was het niet haha. Uiteindelijk hadden Fleur en ik het nog enigszins gered, maar we hebben zeker gelachen om Kas z'n poging tot koken. 'S avonds nog gezellig, lekker burgerlijk, spelletjes zitten doen met lachen, gieren, brullen tot gevolg. Vandaag lekker gewerkt, niet zo'n heel bijzondere dag. Jongste meisje (3) is de laatste die uiteindelijk bijna onze namen onder de knie heeft. Bij aankomst schreeuwde ze: "Mama! Mama! Opendoen! Reererike en Kaspee bij hek!" Voor de rest horen we vaak Geekelike, Federlike, Frederika en Kaspèn of Kast. Ook kreeg Kas het jongetje waar hij vooral aandacht aan gaf tijdens het huiswerk ein-de-lijk zover dat hij 1 t/m 20 kan opschrijven, wat was die trots zeg. leuk om te zien! voor de rest rustige, gezellige avond gehad. Morgenavond ga ik met fleur meike en fien de eerste salsa-les doen. 2x per week zullen we gaan salsa-dansen. spannend!! en voor de rest o.a. werken, en ook nog feesten deze week. Dat kan hier namelijk ook heel goed!!